Annual Dinner : Antara Realiti & Fantasi

Saya selalu terfikir, betapa banyaknya hotel2 yg ada di KL nie.. Nak pilih yg mana?? 3bintang? 4bintang? 5bintang? 6bintang pun ada!! Takyah kata gitu, yg budget pn ada..hehehe

So, I guess, setelah dipindahkan ke KL, saya pn berangan2 nk ber'dinner'2an dgn Cik Abg dlm suasan romantik mantikan gitu.. Tapi, Cik Abg kedekut duit skg.. Al-maklum, dok bandar besar, kalo xkedekut, mau nangis xmakan bila ujung bulan!!

Jd, alternatif terakhir yg ada ialah annual Dinner Sekolah!! Yer la.. selalunya sekolah akan mengadakan dinner yg grand, yg hebat, yg ada status, yg ada banyak no bertuah(hehehehe)... Saya pn berangan, nk cepat ujung thn sebab nak gie makan kt hotel!! Sgt jakun!! hahahaha

Jd, bila pihak Badan Kebajikan Guru sekolah saya amik keputusan utk buat lunch instead of dinner, saya dh muram... Angan2 saya dh jd kabur.. Dan keputusan terakhirnya, instead od hotel berjuta2 kt KL nie, Junstion Bistro jd pilihan... Alahai.... Lauk gitu, Restoren Leha Kelfood lg sedap n byk pilihan!! Xpuas hati, xberbaloi dgn yuran guru yg RM100 tu!!

Nasib baikla Cik Abg saya pn cikgu.. Tumpang dinner sekolah dia la.. Tp nyer.. Walau dinner, tp buat kt dewan sekolah jer!! Aduhai... Remuk lerai hati ku ini.. kalo saya ibu mengandung, mesti anak nie tendang2 dinding perut nak tunjuk protes.. Silap aribulan xnak kuar dia sebab kecewa.. (huhuhuhu)

Anyway, terimalah seadanya yg ditakdirkan kepada kita.. Sesungguhnya, itulahh yg terbaik buat kita...

Kenangan kami di malam 'Tautan Kasih' SMK Vv..

Keadaan dalam Dewan Kadaiah..

Dan gambar2 di atas hanyalah dalam dinner SMK Vv sahaja.. Di Junction Bistro, xde gambar.. Kesedihan saya menyebabkan kamera pn malu nk tunjuk muka.. Dan keadaan di sana 'hangat' sangat sampaikan naik berpeluh dalam ekon tu..huhuhu

Jadi, antara realiti dan fantasinya, bezanya amatlah tinggi.. Tak tercapai akalku.. Alahai...

tata

Edisi Sedih Hati..

Bila kita sedih, kita nak bersendiri..
Bila kita sedih, kita nak makan aiskrim..
Bila kita sedih, menangis tu mesti..
Bila kita sedih, mesti nak 'landing'..

Bila kita sedih, senyum pun susah..
Bila kita sedih, hati pedih bernanah..
Bila kita sedih, lidah keras xdpt bercakap..
Bila kita sedih, kita diam..

Bila kita sedih, harap ada yg paham..
Bila kita sedih, harap ada yg ngerti..
Bila kita sedih, harap ada simpati..
Bila kita sedih, moga xkan nangis lg..

Bila kita sedih, + herdikan org lain, xke hati jd pedih??
Bila kita sedih, + perlian lg, xke hati hancur berderai??
Bila kita sedih, + marah2 lg, xke hati bakar membara??
Bila kita sedih, + hinaan lak, xke dh melampau tu??

Nak ke kena campak harta benda kt muka tu?
Nak kena laser pedas berbisa menusuk telinga?
Nak rasa penampar sedas dua??

Nasib baik rasional dalam kesedihan masih berfungsi..
Sekadar mengalirkan setitis dua air mata penghalang kekeringan kornea..
Mengubat hati sendiri lebih 'easy'..
Limpah kurnia Ilahi pelindung diri dari koma..

~~Sekian edisi sedih hati ikut kata hati~~

tata